2. Dünya savaşının bitiminde ABD tarafından Japonya'nın iki şehrine iki gün arayla atom bombası atıldı. Ölenler,sakat kalanlar emperyalizmin ne olduğunu tüm insanlığa bir kez daha gösterdi. Etkisi daha sonraki kuşaklarda da süren bu kara eylemin kurbanlarını saygıyla anıyoruz. Emperyalizm insanlığa yalnızca acı, yalnızca gözyaşı getirmiştir. Bu yalın gerçeği kimi zaman unutarak emperyalizmden medet umanlara karşın mücadelemiz , emperyalizmin yok olmasına değin sürecektir.   Kapıları çalan benim, Kapıları birer birer. Gözünüze görünemem, Göze görünmez ölüler. Hiroşima ‘da öleli, Oluyor bir on yıl kadar. Yedi yaşında bir kızım. Büyümez ölü çocuklar. Saçlarım tutuştu önce, Gözlerim yandı kavruldu Bir avuç kül oluverdim. Külüm havaya savruldu. Benim sizden kendim için Hiçbir şey istediğim yok. Şeker bile yiyemez ki kağıt gibi yanan çocuk. Çalıyorum kapınızı, Teyze,amca bir imza ver. Çocuklar öldürülmesin Şeker de yiyebilsinler. Nazım Hikmet,